Daneshju
یوسف کنــعان من یعقوبِ شعرم پیــر شـد
دیدن رخسار ماهت باز دیدی دیــــر شد؟؟!
ترجمان آیه های چشم تو شد هَل اتی
مرهم زخم دلم در آیه‌ی تطهیـــــــــر شد
دیـشبـی هـم کهکشـانِ پـر ستـاره دیــدمـت
با عبور یک شهاب این خواب هم تعبیــــر شد
این که سائل شد طلبکار از شما عصیان نبود
سفره داری بر تو وُ اجـدادِ تو تقدیــــــــــــر شد
شب نشینی با یتیمان عادت ایل شمـاست
وز نقوش سجده هایت کوچه ها *تکبیر* شد
ای زمیـــــــــــن آبستـن از نـور الهیِ شـما
نور احمد از تو در آیینه ها تکثـــــــــــــیر شد
کاش مُنعم میشـدم از چرخش چشمـان تو
چرخشی که حاصلش در شب فقط تنویر شد
ای زلیخا ! شاعران در کوششی بیهوده اند ؛
دامن یوسف کِی اندر شعر ها تسخیر شد ؟؟؟!
در قیــامِ قامـت او قـد کـمان شـد مــاه هـم
وز تلاقی نگاهش کهکشان تفسیـــــــــر شد
آخـرین بیت غـزل یک شِکوه‌ی طولانـی اسـت
یوسف کنعان من یعقوبِ شعرم پیـــــــــر شد
شاعر: سید رضا موسوی
